Gijs Jacobs van den Hof
Bakkerszoon Gijs Jacobs van den Hof (Arnhem, 1889 – Arnhem, 1965) werd aanvankelijk opgeleid als meubelmaker en was als beeldhouwer autodidact. Hij werkte vanuit een grote liefde voor het ambacht en beheerste het werken met uiteenlopende materialen als hout, steen, brons en klei. Voor zijn talloze sculpturen en reliëfs koos hij vooral klassieke beeldhouwthema’s zoals portretkoppen, bustes en vrouwelijke naakten.
## Levensloop Vanaf 1906 woont en werkt hij – met uitzondering van enkele periodes in Parijs en Duitsland – in Amsterdam, tot hij in 1921 terugverhuist naar Arnhem. In dat jaar begint zijn docentschap aan de kunstacademie in Arnhem (destijds de ‘Kunstoefening’), dat hij zou voortzetten tot zijn pensionering in 1954. In Arnhem is veel van zijn werk nog altijd in de openbare ruimte te zien, zoals zijn bronzen ‘Offervaardigheid’ (1930) in Park Sonsbeek, de herdenkingszuil voor de slag om Arnhem (1946) op het Airborneplein, het herdenkingsmonument ‘Mens tegen Macht’ (1953) op het Kerkplein en ‘De Gele Rijder’ (1963) op het Gele Rijdersplein. Van den Hof was van grote invloed op de Nederlandse beeldhouwkunst. Niet alleen als leraar van meerdere generaties beeldhouwers, onder wie Leo Braat, Fri Heil en Joop Hekman, maar ook als medeoprichter en voorzitter van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers. Daarbij spande hij zich in het begin van de jaren 1930 ervoor in dat de Arnhemse en Nijmeegse gemeentes beeldhouwers zouden betrekken bij het ontwerp van nieuw te bouwen bruggen en gebouwen. Werken van Jacobs van den Hof zijn opgenomen in museale collecties, waaronder die van Museum Arnhem, Museum Beelden aan Zee, het Drents Museum in Assen en Museum Kröller-Müller.