De sluipschutter
Tony Crane zat als negentienjarige sluipschutter in een huis aan de Pietersbergseweg in Oosterbeek. Hij maakte deel uit van de 21e Independent Parachute Company. De soldaten van deze paracompagnie waren de eersten die op D-Day bij Arnhem op de grond kwamen. Zijn taak was oprukkende vijanden tegen te houden. Het stuk behang waarop hij de gedode Duitsers bijhield hangt in het Airborne Museum: ‘Never surrender. Fuck the Gerry’s!’ staat erboven.
In een interview vertelt Crane over zijn ervaringen. Twee gewapende Duitsers kwamen uit een nauw gangetje, herinnert Crane zich. Vijandige soldaten, dus wat hij moest doen was duidelijk. Maar het enige wat door zijn hoofd ging, was dat het iemands zoon of geliefde kon zijn. Trillend van angst besloot hij niet meteen te schieten, maar schoot een kogel tussen hun benen. Ze hadden het niet door en liepen verder. Toen moest hij wel. Hij vatte moed en schoot beide Duitsers neer. Vanaf dat moment voelde hij niks meer.