Picker en Prakke
Schoolmeester J.E. Prakke sr. besloot in 1854 het looien van leer fabrieksmatig te gaan uitoefenen en stichtte een leerfabriek op een terrein aan de Berkel. Daar werden bewerkte dierenhuiden verwerkt tot leer voor schoenen, laarzen, riemen en paardentuig.
Leerlooien was een zwaar vak. Je werd er vies en nat van en vooral het in gebogen houding staan bij het afschrapen van de haren van de huid was erg zwaar. En het stonk vreselijk. Toch werkten er enkele honderden leerlooiers. De Prakkes waren zeer sociale werkgevers. Na enkele jaren specialiseerde Prakke zich in drijfriemen voor machines, die hij over de hele wereld verkocht. Terwijl Jan Prakke de drijfriemen produceerde, begon Marinus Prakke in 1903 een Pickerfabriek. Pickers zijn de stootkussentjes die de spoelen in weefmachines opvangen, gemaakt van buffelhuid. In Eibergen stond de enige Pickerfabriek van Nederland. In de twintigste eeuw werden de pickers steeds vaker gemaakt van kunststof en de fabriek sloot zijn deuren in de jaren zeventig.