WACH RAUM

Miriam Cahn typeert haar werk als feministisch realisme: tekeningen waarin het vrouw zijn en alle maatschappelijke implicaties daarvan centraal staan. Haar persoonlijke benadering is een poging om buiten de bestaande, mannelijke tradities in de kunstgeschiedenis te werken, en daar een vrouwelijke benadering tegenover te zetten. Ze werkt dus bewust met niet-mannelijke materialen (krijt) en technieken (tekenen met haar lichaam). In Cahns voorstellingen staan vaak beklemmende vrouwfiguren met een haast dierlijk aanzien centraal, zo ook in dit werk. Geprononceerde borsten en vagina’s leggen de nadruk op de ‘reproductieve functie’ van de vrouw – van oudsher datgene dat de waarde van vrouwen bepaalt. Armen, haar en mond ontbreken, wat de figuren tot anonieme schimmen zonder identiteit of stem maakt.