Wilhelminalantaarn

De eens zo mooie Wilhelminalantaarn werd voor de doortrekking van de Raadhuisstraat verplaatst en kreeg een plaatsje op het gemeenteterrein bij het kerkhof en wacht daar op de ondergang. De sokkel heeft echter wel een vaste plaats gekregen op de hoek van de Telefoonweg-Museumplein. N.B. Tijdens de stromende regen hebben mannen van de firma Bruil op dinsdagmorgen 13 oktober 1981 de gerestaureerde mast van de Wilhelminalantaarn geplaatst op de sokkel. Het is de bedoeling dat deze ook weer gaslicht gaat verspreiden over het museumplein. De lantaarn is een geschenk van de Edese bevolking bij het zilveren ambtsjubileum van Koningin Wilhelmina in 1923. Het is een uniek voorbeeld van smeedwerk in de stijl van de Amsterdamse School. De lantaarn heeft op diverse plaatsen in Ede gestaan. Het begon aan het begin van het Maandereind; na WOII werd de lantaarn verplaatst naar Park Paasberg en toen dit gedeeltelijk werd gesloopt voor het doortrekken van de Raadhuisstraat, naar het Museumplein. In 2007 keert de lantaarn weer terug naar het begin van het Maandereind op nagenoeg dezelfde plek waar het allemaal begon. De lantaarn is inmiddels een Rijksmonument en wel een zeer bijzonder monument omdat het een van de zeer weinige gaslantaarns in Europa is.