Tegel van aardewerk met tinglazuur voorstellende een bloem in een kwadraat, ca. 1620-1630

Dingeman Korf noemt deze tegels 'late kwadraten'. Sinds de publicatie van 'De Nederlandse Tegel' (Pluis 1997) moeten we spreken van 'gekarteld kwadraat'. Vanwege de kartelrandjes langs de ruit spreekt men ook wel van 'postzegeltjes'. Dat de term 'late kwadraten' door Pluis c.s. werd losgelaten is begrijpelijk omdat deze kwadraten slechts iets jonger en niet 'laat' zijn. Korf wilde met zijn term het verband uitdrukken tussen de vroege kwadraattegel en zijn opvolgers. Het kwadraat blijft, maar de hoeken in spaartechniek verdwijnen. De term 'gekarteld kwadraat' geeft die opvolging niet weer; maar beschrijft wel exact wat we zien. Deze 'jonge kwadraten' sluiten direct aan bij die met de hoeken in spaartechniek. Dat zien we bij deze tegel. Het kwadraat is groter, net als bij de vroegere tegels. Dat kwadraat is zwaar aangezet en de centrale voorstelling komt overeen met die op oudere kwadraattegels.