Zeef van brons uit de IJzertijd - Romeinse tijd

Zeef van brons met een verdiepte bodem, uit de 6de tot 4de eeuw voor Chr. De heeft een hol gebogen wand en verdikte rand, een ronde verdiepte bodem met daarin verscheidene kleine perforaties en een aangegoten steel. Het platte handvat eindigt in een platte ronde ring met drie puntig uitstekende delen. Dergelijke zeven werden gebruikt om de droesem uit de wijn te halen. De zeef is van Etruskische makelij en is gevonden in de omgeving van Millingen.