Biljartzaal (III)

Een schilderij getiteld 'Biljartzaal (III)', 1997. Op dit schilderij heeft Wendelien Schönfield een vrouw geportretteerd, die in een half leeggehaalde biljartzaal zit. Schönfield heeft haar model niet mooier gemaakt dan ze is. Ze heeft alle details van de vrouw nauwkeurig geanalyseerd: de ruimzittende kleding, de nonchalante zithouding en de getekende gelaatsuitdrukking. Al deze elementen heeft Schönfield weloverwogen geschilderd. De uitstraling van het model wordt echter niet alleen bepaald door de details van de persoon, maar evenzeer door de plaats die de vrouw in de ruimte inneemt. De biljartzaal is vol en leeg tegelijk. Dit maakt dat er om de vrouw een extra spanning is. Haar relatie tot haar directe omgeving is niet zonder meer te begrijpen. Schönfield heeft deze combinatie van haar model met de verlaten biljartzaal geënsceneerd en dat voelt de beschouwer. Schönfield weet door deze enscenering de kwetsbare en sterke punten van het model zichtbaar te maken. Ze stelt daarmee de kwetsbaarheid en kracht van onze welvaartsmaatschappij aan de orde.