Zonder titel

Rosemin Hendriks tekent vanaf het begin van haar artistieke carrière haar eigen gezicht. Toch beschouwt ze haar tekeningen niet als zelfportretten in de strikte betekenis van het woord. Ze probeert heel zorgvuldig en consequent ieder spoortje van emotie en subjectieve benadering uit te bannen. Op basis van foto’s begint ze te tekenen, waarbij ze haar zelfbeeld gradueel transformeert en zichzelf herschept. De strakke lijnen en ongenaakbare maar tegelijkertijd intieme verbeelding verraden een inspiratie door Charley Toorop. In deze tekening kijkt de vrouw de toeschouwer enigszins uitdagend recht aan.