Public rituals (Hands washing a book)

Lida Abdul vluchtte midden jaren tachtig uit Afghanistan. Haar performances, die ze vaak vastlegt op film en foto, bestaan uit een eindeloze herhaling van een bepaalde beweging, waarmee ze associaties oproept met rituele handelingen. Landschappen en ruïnes functioneren in haar films vaak als stille getuigen van de nasleep van oorlog en de huidige toestand van haar vaderland Afghanistan. In een serie performances halverwege de jaren negentig wast Abdul (geschiedenis)boeken net zo lang tot ze uit elkaar vallen. Hiermee lijkt ze commentaar te geven op de praktijk van het wissen van delen van de geschiedenis.