Kamer voor kwellingen (Meervoudige annunciatie)

In haar collages, schilderijen, foto’s en sculpturen onderzoekt Mirjam Kuitenbrouwer ‘het kijken’ en het geheugen. Daarbij onderzoekt ze de schijnbaar objectieve observatie van camera’s aan de ene kant, en de menselijke, subjectieve perceptie aan de andere kant. In haar wandsculpturen figureert vanaf 1995 de camera niet alleen als instrument, maar ook als metaforisch object. Dit wandobject verbeeldt een klein huisje gemaakt van camera-onderdelen dat opgaat in een zwavelgele rotswand. Het zwarte interieur trekt de blik naar binnen en toont een plek voor afzondering en introspectie, en wellicht daardoor ook voor kwellingen. De kamer staat voor een ‘staat van aangedaan’ zijn, aldus de kunstenaar.