Stilleven met dode duiven

De magisch realisten verwijzen met hun stillevens naar de dood. In de zeventiende eeuw waren schedels en beenderen, uitgedoofde kaarsen maar ook etenswaren vaak verwijzingen naar de tijdelijkheid van het bestaan. In de jaren dertig van de twintigste eeuw namen de magisch realisten dit thema weer op. De dode vogels van Mekkink en Hynckes geven op subtiele manier een vingerwijzing. Heel bijzonder is manier waarop Hynckes met het licht omgaat. De objecten in de duisternis geven het schilderij een magische glans.