Vuurpeloton

Een terugkerend motief in de tekeningen van Ada Dispa zijn duivelachtige, tweegeslachtelijke wezens in carnavaleske taferelen. Dans verbeeldt ze vaak als een transformatie-ritueel om angsten en frustraties die in het lichaam verborgen liggen te bevrijden. Het appelleert aan diepe krachten en verlan­gens, en leidt via destructie tot nieuwe levenskracht. Het werk ‘Vuurpeloton’ is verwant aan een performance die Dispa in 1996 uitvoerde, waarin elf soldaten van karton met vuurwerk werden opgeblazen. In de tekening verbeeldde Dispa de kracht en de euforie die vuurwerk symboliseert.