Zes schaamtes

De zes zelfportretten in 'Zes schaamtes' laten Ingrid van Aert, zoals ze het zelf ervaart en omschrijft, op haar intiemst en "lelijkst" zien. Het zijn foto's waarvoor ze zich schaamde en die ze liever weg had willen gooien. Ze zijn onderdeel van een praktijk die Van Aert startte in 1993, waarbij ze polaroids maakte van dagelijkse taferelen met een intiem karakter. Die ordende ze vervolgens middels een willekeurige codering in een systeem. Deze tactiek vermindert haar betrokkenheid met de voorstellingen en maken de persoonlijke kiekjes tot algemene beelden. De uiteindelijke series zijn weer het resultaat van een gevoelsmatige selectie uit de verzameling.