The heart is a lonely hunter

Zelfportretten zijn een terugkerend onderwerp in het oeuvre van C.A. Wertheim. In haar vroege werk neemt ze daarvoor vaak historische schilderijen als uitgangspunt, waarbij ze de geportretteerde haar eigen gelaatstrekken geeft. De ondergrond bestaat daarbij uit zeer divers materiaal als behangpapier, vitrage, fotoprints, landkaarten en tafellakens. De dessins zetten vervolgens de fantasie van de kunstenaar in werking. Door haar ingrepen krijgen ze een andere, nieuwe betekenis. Dit schilderij is geïnspireerd op het beroemde portret van Napoleon (1801) van Jacques-Louis David. Wertheim schilderde het na op een stof met een patroon van kwasten en krullen en gaf Napoleons gezicht haar eigen gelaatstrekken.