De herinnering

Yvan Theys schildert vanaf de jaren zeventig met name figuren. Zijn personages stralen een zekere spanning uit: ze wachten, verleiden of staren verlangend voor zich uit. Theys streeft naar een ritme in zijn werk dat hij bereikt door figuratie en abstractie in een zorgvuldig afgewogen compositie te combineren. Met de abstracte elementen wilde hij daarnaast het platte vlak van het schilderij benadrukken en daarmee het illusoire karakter van de afgebeelde werkelijkheid. Samen met Alphons Freijmuth en Reinier Lucassen wordt Theys gerekend tot de grondleggers van de nieuwe figuratie; een groep schilders die in de jaren zestig en zeventig een hernieuwde belangstelling heeft voor de figuratieve elementen in de schilderkunst.