De geschiedenis is wit met af en toe gekleurde plekken

In haar verhalende tekeningen, teksten, foto's en video's toont Voebe de Gruyter zich een onderzoeker van het alledaagse en de sporen die mensen nalaten, zoals krassen en vlekken. Op humoristische en filosoferende wijze verdiept ze zich in het kleine, waarin ze tal van informatie vindt over de mens en zijn of haar lot. Het gaat de kunstenaar er niet om de waarheid te achterhalen, maar veeleer om de beweeglijkheid van het kijken, zowel in taal als beeld, zichtbaar te maken. De titel van deze tekening plaatst de voorstelling in een ander licht door te wijzen op de dominantie van ‘witte’ mensen in de geschiedenis die slechts ruimte heeft gelaten voor enkele ‘gekleurde plekken’.