O God

“Voor gevoelens en situaties die taboe zijn in de kunst en onze maatschappij wil ik een altaar maken”, aldus Kinke Kooi. In haar tekeningen van dieren en mensen vergroot ze vaak juist datgene uit wat de meesten, met name vrouwen, uit schaamte verbergen: vetrollen, oksel-, been- en schaamharen, maar ook ongesteldheid, lichaamsgeur en chagrijn. Kooi laat daarmee zien dat het eigen lichaam iets is om trots op te zijn en wat in al zijn glorie getoond mag worden. In deze tekening worden de woorden uit de titel gevormd door de ruimte tussen de plooien van sensuele ronde vormen die doen denken aan lichaamsdelen en -holtes.