Een gelukkige dag

Met dit schilderij verwijst Raveel naar zijn zeven jaar eerder geschilderde ‘schilderijenoptocht’. Dit werk is een stuk abstracter en bevat nog slechts enkele verwijzingen naar figuratieve elementen, zoals struiken en een boom. Het vierkant is een terugkerend motief in het werk van Raveel. Hij wilde er ruimtelijkheid mee benadrukken, maar tegelijkertijd de kijker wijzen op het platte vlak dat het schilderij is. Zo probeerde hij een nieuwe wijze van zien – een ‘nieuwe visie’, zoals zijn stijl later is genoemd – op te wekken bij de kijker. Het witte vierkant op de zwarte ondergrond verwijst naar leegte, en de kosmische kracht daarvan; een thematiek die voor Raveel belangrijker werd in de jaren tachtig.