Lijfwachten

Een terugkerend motief in de tekeningen van Ada Dispa zijn duivelachtige, tweegeslachtelijke wezens in carnavaleske taferelen. Dans verbeeldt ze vaak als een transformatie-ritueel om angsten en frustraties die in het lichaam verborgen liggen te bevrijden. Het appelleert aan diepe krachten en verlan­gens, en leidt via destructie tot nieuwe levenskracht. ‘Lijfwachten’ toont drie rode duivelsfiguren in stripachtige stijl met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. De grijnzende duivels zijn naakt op witte schoenen na, wat een humoristisch tintje aan de voorstelling geeft. Op de gele achtergrond tekende Dispa zwarte totempalen van gestapelde dierlijke en menselijke koppen, wat de associatie met een ritueel oproept.