Zonder titel

Maria Béatriz groeide op onder het fascistische bewind van dictator Salazar, die het openbare leven in Portugal vergaand controleerde. Ook in haar familieomgeving kreeg Béatriz weinig ruimte zich te ontwikkelen. Haar werk uit de jaren tachtig kan worden opgedeeld in drie series, die een ontwikkeling laten zien van een beklemmende huiselijke sfeer, via het beschutte bos, naar de vrijheid van de open zee. Dit werk is onderdeel van de eerste serie waarin de tafel symbool staat voor een huiselijke sfeer en verwijst naar communicatie. Net als in veel van haar werk is hier een (half)naakte vrouwfiguur in een expressieve lichaamshouding te zien. De hond staat voor Béatriz symbool voor onafhankelijkheid, en verwijst naar de honden die haar op vakantie in Portugal een tijdje volgden, maar altijd weer verlieten.