Allerzielen
Een terugkerend motief in de tekeningen van Ada Dispa zijn duivelachtige, tweegeslachtelijke wezens in carnavaleske taferelen. Dans verbeeldt ze vaak als een transformatie-ritueel om angsten en frustraties die in het lichaam verborgen liggen te bevrijden. Het appelleert aan diepe krachten en verlangens, en leidt via destructie tot nieuwe levenskracht. Deze thematiek is sterk aanwezig in het werk ‘Allerzielen’, waarin een naakte manfiguur met een vertrokken gezicht wild beweegt op een veld met doodshoofdbloemen. Op zijn nek zit een groen, geketend mannetje, op de achtergrond zijn explosies en zwarte rookpluimen zichtbaar en rondom hem zweven donkerrode silhouetten van menselijke en dierlijke wezens.