Geen titel

De Martinuskerk is gebouwd op de plaats van het voormalige koetshuis. Het Huis Duestervoert was oorspronkelijk een havezate / kasteeltje met al een vermelding in 1338.Na de reformatie bleven de adellijke families die het huis Duistervoorde bewoonden katholiek. Het huis fungeerde lange tijd als schuilkerk voor de katholieken uit de omgeving. In het jaar 1800 werd op de plek van het kerkhof een klein kerkje gebouwd met een strodak. Nadat de godsdienstvrijheid in 1848 in de grondwet werd opgenomen, katholieken mochten voor die tijd niet openbaar belijden, bleek dit kerkje al snel te klein. De eerste steen voor de huidige kerk werd in 1887 gelegd door de toenmalige deken en pastoor Franciscus Antonius Rekvelt. De huidige Sint Martinuskerk is een pseudo-basiliek in neogotische stijl met een 75 meter hoge toren naar een ontwerp van de Deventer architect Gerard ter Riele. Een pseudo-basiliek is een kerkgebouw dat, naast het middenschip, twee lagere zijbeuken heeft. De daken van de zijbeuken lopen hoog op zodat er voor vensters geen plaats is. Het dak van de zijbeuken loopt over in dat van de middenbeuk. Neogotische stijl betekent een 19e eeuwse stroming in de bouwkunst die zich laat inspireren door de middeleeuwse gotiek. Kenmerkend zijn de spitbogen bij raam- en deuropeningen en gewelven.