Plastic drinkbeker, 's-Gravenhage, 1970–1980

In de late jaren 1950 en de jaren 1960 leek het er even op dat het toen moderne plastic serviesgoed het traditionele porselein zou gaan verdringen. Een van de nieuwe wonderen was het materiaal melamine-formaldehyde of MF. Deze kunststof was al vóór de Tweede Wereldoorlog in Duitsland en Amerika ontwikkeld. In Nederland begon Mepal in 1949 met een bedrijfje in Den Haag. In krantenadvertenties prezen zij hun serviezen aan met termen als edelplastic en steenhard plastic. In tegenstelling tot het keramische of geëmailleerde tafelgoed had MF-serviesgoed vele voordelen. Het was kleurrijk en kon in alle moderne ontwerpen worden gevormd. Het was hittebestendig en onbreekbaar. Bovendien maakte het weinig lawaai tijdens de afwas. Doordat het plastic behalve onbreekbaar ook veel lichter van gewicht was dan zijn keramische tegenhanger werd het populair in de keukens van schepen en bij de catering in treinen en vliegtuigen.