Paneelschildering "Altaarluik met veertien heiligen en tien stichters" op hout, door een Rijnlandse (Keulen of Aken) schilder, begin 16de eeuw

Allegorisch tableau met 18 heilige christenmartelaren. Rechtsboven 2e van re. staat Karel de Grote, afgebeeld met de kroon, het zwaard en de rijksappel. De onthoofde persoon is bisschop Dionysius, patroonheilige van Parijs. Werd door de keizer onthoofd en niet begraven, waarop hij zelf zijn hoofd weg bracht. De man met de handboeien links in het midden is de H. Leonardus, gest. 559 te Limoges, beschermheer van de gevangenen en slaven. Naast hem staat de H. Tropes, Romeins officier, onthoofd, patroonheilige van Pisa. Rechts van hem met de pijlen staat de H. Sebastiaan, Romeins officier, door middel van pijlen terechtgesteld, maar weer hersteld. Door Diocletianus doodgeknuppeld, patroonheilige tegen de pest. Rechts van hem Quirinus, patroonheilige van Neuss waar het IXde legioen lag. Rechts van deze met de haak in de hand staat de H. Vincentius. In 304 gevangen genomen en gemarteld door het vlees met haken los te scheuren. Rechts van hem (de persoon met het tau-teken(T)) de heilige Antonius Abt (251 - 356, Egypte). Jong Egyptisch edelman die zich in de woestijn terug trok om als kluizenaar te leven. Beschermheilige tegen de besmettelijke ziekten. Onderste rij: links voor: bisschop Erasmus, Sant 'Elmo, gest. 303. Omdat hij traditioneel de beschermheilige van de zeevaarders was werd hij afgebeeld met een 'windas'. In de middeleeuwen werd ter verklaring hiervan het verhaal verzonnen dat deze heilige gemarteld zou zijn door het met behulp van een windas opwinden van de ingewanden. Daarop ook de patroon tegen de ingewandziekten geworden. Is de naamgever van het St.-Elmusvuur. midden links: Paus Cornelius (gest. 253) met een hoorn of 'corne' in de hand daar hij terwille van zijn naam in Bretagne wordt aangeroepen bij ziektes onder het hoornvee. midden rechts: Dionysius rechts voor: H. Adrianus, heidense hoofdman in Romeinse dienst, die Christenen moest bewaken, maar zelf Christen werd. Gemarteld door zijn benen met ijzeren staven op een aambeeld stuk te slaan, waarna zijn hand werd afgehouwen. De leeuw linksonder van hem wordt verklaard doordat Adrianus na de marteling voor de leeuwen zou zijn geworpen.