Brief van Tiny Middendorp aan verloofde, 16 juli 1943

<p>Brief van Tiny Middendorp aan verloofde Antoon van Jeuken, 16 juli 1943, geschreven te Nijmegen Tiny Middendorp (geboren 23 september 1917 te Uithuizen) verhuisde 11 november 1941 naar Nijmegen waar ze 20 juni 1943 zich verloofde met Antoon Jeuken. Augustus 1944 dook ze onder de Wierden. 26 juli 1945 trouwde ze met Antoon Jeuken. Gedurende de oorlog schreef ze vele brieven aan haar verloofde. Inhoud Nijmegen 16 juli ‘43 Mijn allerliefste jongen. Dat had je niet verwacht hè, per omgaande een brief van mij. Lieve Toon, hart. dank voor je briefje. Ik heb er schandalig erg naar verlangd. Nu pas weet ik hoe veel ik van je houd. ‘s Avonds kan ik me soms niet bedwingen, maar ik zet maar weer een vrolijk gezicht en zoek troost bij je lieve Vader, Moeder, broers en zusjes, die alles voor me doen. Iedere seconde denk ik aan je en bid ik dat we toch spoedig weer bij elkaar mogen zijn. De eerste weken zullen wel ’t ergste zijn lieve jongen. Wat vind ik ’t fijn dat ’t nogal gaat. Nu in Uithuizen zal ’t ook vast wel meevallen hoor. Je bent mijn verloofde en ze zullen niets nalaten, en alles wat ze ook maar enigszins kunnen zullen ze voor je doen. Ik heb Griet geschreven, en ook Matheus, alles komt wel in orde Mijn liefste Toontje, wat mij zelf betreft, maak je maar niets geen zorgen. Ik sla me er wel doorheen. Behalve ’t ontzettend groot verlangen om jou weer bij me te hebben, gaat ’t wel hoor. Ik zit de dagen te tellen die nog resten voor de vakantie. Daar ik toevallig voor Mevr. niets moest, kan ik jou nu nog even schrijven, fijn hè. Morgenavond schrijf ik je weer, die brief komt dan wel thuis. Toontje als je kunt, schrijf toch dikwijls, ik verlang er toch zo naar. Dinsdag was ik nog bij Mol en Gre. Ze zeiden dat ik hun niets wijs hoefde te maken, dat ze wel beter wisten, maar dat ik gelijk had met te beweren dat je weg was. Ik houd natuurlijk vol, dat begrijp je. Je moet ’t zelf weten Toontje, maar misschien is dat ook wel een adres snap je? Gisteren is Igo vertrokken, ’t is nu zo akelig stil. Vader voelt zich onprettig tussen al dat vrouwvolk. Gerard en Nelly brengen me ‘s avonds naar huis. O wat mis ik je toch Toontje. Net als jij om dezelfde tijd, als ik alleen naar huis loop, weet je wel! Enfin, na regen komt zonneschijn. We zullen een groot vertrouwen hebben in O.L.H. en die brengt ons vast en zeker, weer veilig bij elkaar. Mijn lieve jongen, ik moet gaan, want anders krijg ik met Mevrouw aan de stok. ’t Briefje van jou heeft me weer nieuwe moed gegeven om alles weer blijmoedig aan te pakken Liefste Toontje, tot heel spoedig weer een brief, heel hart. omhelsd en gekust door je innig liefhebbende verloofde Tineke </p>