Collectie Gelderland

Brief voor mevr. Truus van Vucht van Rooij

<br>Brief voor mevr. Truus van Vucht van Rooij.<br><p>" Dresden 20 april 1944."<br></p><p>"Lieve Vrouw, Johnny, Gerrieke, Elly, Dien en Theo."<br></p><p>Dhr, Van Vucht beschrijft zijn dagelijkse bezigheden ervaringen en andere gebeurtenissen vanuit Dresden.<br></p><p>Een korte samenvatting van de inhoud van deze brief. Gisteren jullie brief gekregen. Ik had gisteren geen tijd om terug te schrijven. Ik moest eerst nog wat boodschappen doen en ben daarna gaan slapen. Ik was erg wanhopig omdat ik niets meer van je hoorde. Op het Postamt werd ik al geplaagd met de naam Johnny. Nu ze Johnny heeft is er geen tijd meer voor jou.</p><p>Ik ben gisteren op bezoek geweest bij een krijgsgevangene. Ik heb daar een kopje koffie gedronken en een een sigaretje gerookt. De reis er naartoe was met de tram, de bus en de zweefbaan. Daarna ben ik toe voet naar hem toe gegaan. In de zweefbaan zat een meisje met een rood-wit-blauw truitje aan. Ik dacht misschien is ze Hollands.&nbsp; Bij het uitstappen heb ik haar de weg gevraagd. Ze kwam dus uit het Rijnland .Per toeval moest ze op het zelfde adres zijn. Ik ben dus maar met haar meegelopen. Hans, zo heet de man werkt daar bij een tuinderij van een rijke Duitser. Hans heeft daar op het terrein een eigen huisje. Op een van de muren van zijn huisje heeft hij allemaal lege verpakkingen van pakketten van het Roode Kruis geplakt. Hij heeft het daar heel goed voor elkaar.</p><p>Nu maar eens antwoord op jullie brief. Jammer dat er geen foto's bij zaten. Wat een slecht zaak dat The in het ziekenhuis is. Het kan nog wel even duren voordat ik weer naar huis kom. Als het Urlaub is dan denk ik dat ik een van de eerste ben die met verlof mag. Helaas is het nog niet zo ver.</p><p>Er is nog wel wat nieuws in de wijk waar ik woon. Er is een Hollands meisje uit Den Bosch gekomen. Ze werkt in een kruidenierszaak. Er ben er maar eens even wezen kijken. Een heel aardig meisje. Ze vroeg mij of ik wat lectuur of boeken had. Die had ik wel maar natuurlijk alleen maar als zij wat andere zaken had om te ruilen.</p><p>Jammer dat je geen foto's hebt gestuurd van mijn BOY. Dan had ik deze kunnen laten zien op het Postamt. Het koffertje is reeds lang verzonden. Komt het nog terug. Ik kan het heel goed gebruiken. Ik moet nu met de grote naar de schuilkelder. En ik moet ook met de grote koffer boodschappen doen. Erg onhandig.</p><p>Ik was blij te horen dat je het goed hebt gehad in de periode dat je op bed lag.- Ik was er zelf graag bij geweest. Heb je de dokter nog wat sigaretten gegeven. Op het ogenblik heb ik zelf veel last van aambeien. Ze kunnen mij er maar niet vanaf helpen.</p><p>Hebben jullie geen bus groene bonen voor mij. Het is hier iedere dag gedroogde witte kool en koolraap met piepers. Niet te harden. Heb je verder nog wat schoenveters, een paar korte onderbroeken, een paar naalden en een paar sokken voor mij.</p><p>Ik vind het heel aardig dat iedereen nog geweest is. Heeft Thea goed geholpen. Nol en Harry heb ik ook nog geschreven. Harry vroeg om een invalidestok, maar die kan ik hier niet krijgen.</p><p>Hebben ze nog iets gezegd over de naam. Ik hoop dat de rest, als ze mogen komen meisjes zijn. Het is nu mooi weer om met de kleine te gaan wandelen.</p><p>Ik ga nu eindigen. Veel omhelzingen en kusjes.</p><p>Brieven van Johannes R. van Vucht naar Truus van Vucht van Rooij, zijn vrouw. Johannes zat in dwangarbeid in Dresden. Truus was in die periode zwanger. Truus woonde in de oorlogsperiode aan de St. Jacobslaan 39 te Nijmegen.</p><p>In 1944 kreeg ze voedsel aangeboden van Engelse militairen die zich in de buurt begaven.<br></p><br><p> </p><p> </p>